„ZETOM” Katowice świadczy swoje usługi na terenie całej Europy, ale także w Azji oraz USA. Przedsiębiorstwo jest rozpoznawalne przede wszystkim w krajach Europy Wschodniej i Centralnej. Aktywność w obszarze udziału w najważniejszych imprezach targowych i wystawienniczych zdecydowanie zwiększa rozpoznawalność marki „ZETOM” Katowice, jednakże współpraca z firmą jest podejmowana przede wszystkim ze względu na sprawdzoną jakość usług realizowanych przez doświadczony i kompetentny zespół Pracowników.
(32) 256-93-69
Rynek
Usługi
Ludzie
Zarząd
Historia
Rynek
Usługi
Ludzie
Zarząd
Prezes Zarządu mgr inż. Edward Makieła
Absolwent Wydziału Inżynierii Materiałowej i Metalurgii Politechniki Śląskiej: magister inżynier Zarządzania i Inżynierii Produkcji w zakresie specjalności – Zarządzanie małymi i średnimi przedsiębiorstwami oraz inżynier metalurg w zakresie specjalności – Technologie odzyskowe, gospodarka cieplna i ekologia. Ekspert w dziedzinie oceny zgodności maszyn, wyrobów elektrotechnicznych i elektronicznych oraz wyrobów budowlanych z europejskimi dyrektywami nowego podejścia.
Od 1984 roku związany z „ZETOM” Katowice, gdzie awansował od stanowiska Inspektora do Kierownika Zakładu Certyfikacji. Przeprowadził kilkaset auditów wyrobów/procesów w ramach certyfikacji w przedsiębiorstwach branży maszynowej, metalowej, elektrotechnicznej, elektronicznej i informatycznej.
Jest Autorem wielu publikacji dot. systemów oceny zgodności, europejskich dyrektyw oraz systemów zarządzania, m.in.: „Ogólne bezpieczeństwo wyrobu oraz system oceny jego zgodności. Odpowiedzialność i obowiązki”, „Minimalne wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy”, „Dyrektywa Maszynowa 2006/42/WE – nowe wymagania i procedury oceny zgodności dla maszyn”, „Nowa dyrektywa maszynowa – łatwiejsza czy trudniejsza” – Biuletyn euroinfo X’2010.
W tym zakresie również prowadzi wykłady oraz osobiście organizował wiele kursów, seminariów oraz szkoleń warsztatowych. Od 2011 r. do 2014 r. Prezes Zakładów Badań i Atestacji ZETOM im. Prof. F. Stauba w Katowicach sp. z o.o., od 2014 roku Wiceprezes Zarządu Zakładów Badań i Atestacji „ZETOM”.
Od 2016 r. pełni funkcję PREZESA ZARZĄDU Zakładów Badań i Atestacji „ZETOM” im. Prof. F. Stauba w Katowicach sp. z o.o.
Historia
Zakłady Badań i Atestacji „ZETOM” im. Prof. F. Stauba w Katowicach swoją tradycją sięgają 1899 roku, czyli okresu, gdy Państwo Polskie formalnie było wymazane z mapy Europy. „ZETOM” Katowice jest jedną z najstarszych w Europie funkcjonujących jednostek, nieprzerwanie zajmujących się badaniami i atestacją wyrobów.
Okres lwowski
Dynamiczny rozwój przemysłu wykreował potrzebę potwierdzania wiarygodności deklarowanej jakości wykonywanych produktów i usług. W tym zakresie już w XVIII wieku powstały instytucje odbiorcze i towarzystwa klasyfikacyjne, jako jednostki niezależne od producenta i od użytkownika. W Anglii był to „Lloyd’s Register of Shipping” działający od 1764r., a we Francji „Bureau Veritas” utworzone w 1828 roku. W Polsce [ówczesny zabór rosyjski] starania o powołanie instytucji niezależnej, zajmującej się badaniami i odbiorami technicznymi, mają swój długi rodowód. Wszystko zaczęło się pod koniec XIX wieku we Lwowie, w 1886 roku na II Zjeździe Techników Polskich. Na wniosek profesora tamtejszej Politechniki Jana Nepomucena Frankego, powstał zamysł powołania do życia instytucji badawczej, służącej wiedzą i pomocą techniczną w potwierdzaniu jakości rozwijającemu się przemysłowi na obszarze ówczesnej Galicji. Długo trwały pertraktacje z rządem austriackim. Dopiero w 1899r. uzyskano zgodę na zorganizowanie Mechanicznej Stacji Doświadczalnej MSD przy Politechnice Lwowskiej w randze instytutu naukowo–badawczego, w której językiem urzędowym był od początku język polski. Pierwszym kierownikiem MSD był prof. Tadeusz Fiedler, a rozpoczęta działalność MSD ukierunkowana była pierwotnie na zapewnianie jakości narzędzi i urządzeń w rodzącym się wówczas przemyśle naftowym dla wydobycia na skalę przemysłową ropy naftowej metodą wiercenia udarowego oraz destylarni tego strategicznego surowca, na podstawie wyników doświadczeń Ignacego Łukasiewicza (1822 – 1882). Rodziło to konieczność stosowania odpowiedniej jakości materiałów i elementów, pracujących w warunkach szczególnie trudnych.
Okres międzywojenny 1918 – 1939
Działalność MSD przerwał wybuch I wojny światowej. Wznowienie działalności nastąpiło w 1923r. we Lwowie, pod kierunkiem prof. Maksymiliana Tytusa Hubera, a od 1927 roku nastąpił szybki rozwój MSD, kiedy podjęto na większą skalę odbiory techniczne materiałów szczególnego i odpowiedzialnego przeznaczenia. W 1928r., po przeniesieniu się prof. M.T. Hubera do Warszawy, kierownictwo Stacji objął dr inż. Stanisław Jamróz. Po jego śmierci w 1932r. kierownictwo do września 1939r. sprawował inż. Tadeusz Włodek. W latach trzydziestych MSD wybudowała własny obiekt laboratoryjny, wyposażony w nowoczesne na owe czasy urządzenia badawcze i sprzęt pomiarowy, co skutkowało wzrostem ilości badań. Według zachowanych danych liczba badań wynosiła w 1923r. tysiąc, a w 1936 r. – 51 tys. Nastąpił również wzrost zatrudnienia. W 1923 r. MSD liczyła 22 osoby, w tym 12 inżynierów. Natomiast stan liczbowy pracowników w 1939 r. wynosił 200 osób, w tym 70 inżynierów w Centrali we Lwowie oraz w 16 oddziałach i ekspozyturach, m.in.: Oddział Śląski w Hajdukach Wielkich (dziś Chorzów Batory) z ekspozyturami w Katowicach i Sosnowcu, a tak że w Starachowicach, Dziedzicach, Warszawie, Stalowej Woli, Gdyni, a nawet w Paryżu. Techniczne odbiory materiałów MSD przeprowadzała na miejscu w wytwórniach, na podstawie norm i warunków technicznych, na zlecenie instytucji i przedsiębiorstw państwowych, samorządowych i prywatnych. Warto podkreślić, że to MSD kontrolowała wykonanie lin do budowanych w latach 1935 – 1938 kolejek linowych z Zakopanego na Kasprowy Wierch i Gubałówkę. Trzeba też nadmienić, że powołanie Mechanicznej Stacji Doświadczalnej pod koniec XIX wieku o statusie zewnętrznej jednostki odbioru jakościowego to zarazem zaczątki procesu niezależnych badań i atestacji w Polsce.
Po II wojnie światowej
W 1950 roku powołano na Śląsku na mocy Zarządzenia z 29 lipca ówczesnego Kierownika Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego – inż. Kiejstuta Żemajtisa (późniejszego rektora AGH w Krakowie), Zakład Odbioru Wyrobów Hutniczych (ZOWH), jako państwową niezależną jednostkę w zakresie odbiorów technicznych wyrobów hutnictwa, przeznaczonych na konstrukcje szczególnie odpowiedzialne, dla przedsiębiorstw o obronnym charakterze oraz dla przemysłów produkujących maszyny i urządzenia. Pierwszymi pracownikami ZOWH byli specjaliści z MSD z okresu międzywojennego, zorganizowani pod kierunkiem Prof. Fryderyka Stauba, którzy po wojnie zasilili powstałą w 1945r. Politechnikę Śląską w Gliwicach. ZOWH wzorowany w dużej mierze na MSD zarówno stylem i metodami pracy, jak również profilem działalności, stał się jej faktycznym, bezpośrednim spadkobiercą i naturalnym kontynuatorem. Zarządzeniem nr 140/Org/66 Ministra Przemysłu Ciężkiego z 31 grudnia 1966r. zmieniono nazwę przedsiębiorstwa na Zakład Technicznego Odbioru Materiałów „ZETOM” z siedzibą w Katowicach. Odtąd symbol ZETOM jako wykreowany znak firmowy osiągnął swoją markę i stał się powszechnie rozpoznawany w kraju, a obecnie także w UE i poza nią. Znak ten utworzony został z pierwszych liter nazwy przedsiębiorstwa z dodaniem dla lepszego fonetycznie brzmienia litery „E”.
W powyższym tekście wykorzystano fragmenty opracowania dot. Spółki autorstwa H. Leśnika, długoletniego Dyrektora „ZETOM” Katowice.
